LinkedIn

 آمار

تعداد نشریات20
تعداد شماره‌ها1,092
تعداد مقالات10,022
تعداد مشاهده مقاله27,205,408
تعداد دریافت فایل اصل مقاله7,464,953
کیوان آرا, محمود, صفائیان, لیلی, شجاعی زاده, ندا, کریمی, سعید. (1398). آیا برنامه های آموزش مداوم موجب بهبود وضعیت تجویز داروها در ایران می شود؟ یک مطالعه کیفی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 7(3), 261-272. doi: 10.30476/smsj.2019.79281.0
محمود کیوان آرا; لیلی صفائیان; ندا شجاعی زاده; سعید کریمی. "آیا برنامه های آموزش مداوم موجب بهبود وضعیت تجویز داروها در ایران می شود؟ یک مطالعه کیفی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 7, 3, 1398, 261-272. doi: 10.30476/smsj.2019.79281.0
کیوان آرا, محمود, صفائیان, لیلی, شجاعی زاده, ندا, کریمی, سعید. (1398). 'آیا برنامه های آموزش مداوم موجب بهبود وضعیت تجویز داروها در ایران می شود؟ یک مطالعه کیفی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 7(3), pp. 261-272. doi: 10.30476/smsj.2019.79281.0
کیوان آرا, محمود, صفائیان, لیلی, شجاعی زاده, ندا, کریمی, سعید. آیا برنامه های آموزش مداوم موجب بهبود وضعیت تجویز داروها در ایران می شود؟ یک مطالعه کیفی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1398; 7(3): 261-272. doi: 10.30476/smsj.2019.79281.0

آیا برنامه های آموزش مداوم موجب بهبود وضعیت تجویز داروها در ایران می شود؟ یک مطالعه کیفی

مجله علوم پزشکی صدرا
مقاله 5، دوره 7، شماره 3، تیر 1398، صفحه 261-272    اصل مقاله (739 K)
نوع مقاله: Original Article
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30476/smsj.2019.79281.0
نویسندگان
محمود کیوان آرا1؛ لیلی صفائیان* 2؛ ندا شجاعی زاده3؛ سعید کریمی4
1استاد، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2دانشیار، گروه فارماکولوژی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، واحد تحقیق و توسعه معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3کارشناس ارشد، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4دانشیار، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: برگزاری دوره‌های بازآموزی و آموزش مداوم از جمله استراتژی های توصیه شده جهانی بمنظور دستیابی به تجویز منطقی داروها توسط پزشکان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی موانع و پر کردن شکاف بین وضعیت فعلی و وضعیت مطلوب برنامه‌های بازآموزی، دیدگاه صاحبنظران را در رابطه با نقش این برنامه ها در بهبود وضعیت تجویز داروها ارزیابی نمود.
مواد و روش ها‎: این مطالعه به شیوه کیفی و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گردید. مشارکت کنندگان مشتمل بر افراد باتجربه و صاحبنظر در زمینه تجویز و مصرف دارو بودند. 16 نفر با روش نمونه گیری هدفمند مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه ها پس از پیاده سازی به روش تحلیل مضمون ارزیابی شدند.  
یافته ها: در این مطالعه دو مفهوم عمده شامل دلایل نیاز به برگزاری برنامه های آموزش مداوم و موانع برگزاری دوره های آموزش مداوم اثربخش توسط مشارکت کنندگان ارائه گردید. دلایل نیاز به برگزاری برنامه های آموزش مداوم شامل چهار موضوع اصلی و موانع برگزاری آموزش مداوم شامل شش موضوع اصلی (موانع فیزیکی، موانع مالی، موانع انگیزشی، موانع نظارتی، موانع اجرایی و موانع سیاستگذاری) و 12 زیرموضوع بودند.
بحث و نتیجه گیری:  با توجه به وجود موانع متعدد بر سر راه دستیابی به برنامه های آموزش مداوم تأثیرگذار بر وضعیت تجویز داروها و به منظور رفع این موانع و دستیابی به وضعیت مطلوب، بازنگری در محتوا و کیفیت برگزاری دوره های بازآموزی، برنامه ریزی بر اساس دستاوردهای مطلوب و ارتقای کیفیت مستمر ضرورت دارد.
کلیدواژه‌ها
تجویز غیرمنطقی دارو؛ مصرف غیرمنطقی دارو؛ آموزش پزشکی
مراجع
  1. Marandi A.  Health in the Islamic Republic of Iran. Medical Education. 1997; 5(30): 370-5 (In Persian).
  2. WHO. Policy Perspectives on medicines: Promoting rational use for medicine: Core components; 2002; Geneva, Switzerland.
  3. Camacho SM, Lopez M, Bron JE, Shinn AP. An assessment of the use of drug and non-drug interventions in the treatment, a protozoan parasite of freshwater fish. Parasitology. 2012; 139(2): 149-90.
  4. Theodorou M, Tsiantou V, Pavlakis A, Maniadakis N, Fragoulakis V, Pavi E, et al. Factors influencing prescribing behavior of physicians in Greece and Cyprus: results from a questionnaire based survey. BMC Health Services Research. 2009; 9(1): 150-8.
  5. Ghahremani H. How to prevent overuse of drugs. Journal of Guilan University of Medical Sciences. 2004; 50: 4-9 (In Persian).
  6. Ghorbani M, Hosseini SM, Khori V. Investigating the effectiveness of face to face education on decreasing drug interaction in 2005/2006 autumn and winter prescriptions of insurance institutes. Journal of Azad Islamic University. 2007; 17(3): 171-5 (In Persian).
  7. Esmaily HM, Savage C, Vahidi R, Amini A, Zarrintan MH, Wahlstrom R. Identifying outcome-based indicators and developing a curriculum for a continuing medical education programme on rational prescribing using a modified Delphi process. BMC Medical Education. 2008; 8: 33.
  8. Amini A, Kargarmaher MH, HatamiSadabadi F, Salami H. Determining CME needs of general physicians in East Azerbijan provinc. Iranian Journal of Medical Education. 2002; 1(8): 12-13 (In Persian).
  9. Shirazi M, Zeinaloo AA, Sabouri-Kashani A, Alaeddini F. Assessing the gap between current and desirable needs in TUMS CME Unit: participants' viewpoints. Journal of Medical Education. 2004; 5(1): 17-22.
  10. Forsetlund L, Bjّrndal A, Rashidian A, Jamtvedt G, O’Brien MA, Wolf FM, et al. Continuing education meetings and workshops: effects on professional practice and health care outcomes. Cochrane Database Systematic Review. 2009; 2: CD003030.
  11. Abedijafari H, Taslimi MS, Faghihi A, Sheikhzadeh M. Thematic analysis and thematic network: the simple and efficient way for explain existence patterns in qualitative data. 5th Ed. Tehran: Andisheh Modiriat Rahbordi. 2011; 10(2): 151-198 (In Persian).
  12. Kamarudin G, Penm J, Chaar B, Moles R. Educational interventions to improve prescribing competency: a systematic review. British Medical Journal. 2013; 3(8): e003291.
  13. Thomas M, Cherian AM, Mathai D. Measuring the impact of focused workshops on rational drug use. Tropical Doctor. 1997; 27(4): 206-10.
  14. Santoso B, Suryawati S, Hadiyono JEP, Danu SS, Sunartono B. Interactional group discussion: results of a controlled trial using a behavioral intervention to reduce the use of injections in public health facilities. Social Science & Medicine. 1996; 42: 1185-86.
  15. Kahan NR, Kahan E, Waitman DA, Kitai E, Chintz DP. The tools of an evidence-based culture: implementing clinical-practice guidelines in an Israeli HMO. Academic Medicine. 2009; 84: 1217-25.
  16. Butler CC, Simpson SA, Dunstan F, Rollnick S, Cohen D R, Gillespie D, et al. Effectiveness of multifaceted educational programme to reduce antibiotic dispensing in primary care: practice based randomized controlled trial. British Medical Journal. 2012; 344:
  17. Esmaily HM, Silver I, Shiva S, Gargani A, Maleki-Dizaji N, Al-Maniri A, et al. Can rational prescribing be improved by an outcome-based educational approach? A randomized trial completed in Iran. Journal of Continuing Education in the Health Professions.  2010; 30(1): 11-18.
  18. Garjani A, Salimnejad M, Maleki N. The Effect of interactive group discussion among physicians to promote rational use of drugs. Journal of Medical Education. 2006; 8(2): 73-81.
  19. Vahidshahi K, Mahmoudi M, Shahbaznezhad L, Ghafari-Saravi V. The viewpoints of general physicians toward continuing medical education programs' implementation status and the participants' motivation. Iranian Journal of Medicine. 2007; 7(1): 161-7.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,104
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 498


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب